Blok 1. Filmy krótkometrażowe

Byliśmy scenografią (We Were the Scenery)
USA, 2025, 15 min
Reżyseria:
 W 1975 roku, zaraz po zakończeniu wojny w Wietnamie, Hoa Thi Le i Hue Nguyen Che przeżyli piekło, uciekając łodzią przez dziewięć dni na Filipiny. Kiedy tam dotarli zostali umieszczeni w obozie dla uchodźców i wykorzystani jako statyści podczas kręcenia filmu „Czas Apokalipsy”. Dla filmowców stali się po prostu elementem scenografii, podobnie jak prawie 100 innych osób z obozu. Teraz wracają do tego wydarzenia. Ostrzeżenie: ten film zawiera efekty stroboskopowe.

Przytul mnie mocno (Hold Me Close)
USA 2024, 19 min
Reżyseria: Aurora Brachman, LaTajh Simmons-Weaver
Pełen czułości obraz relacji dwóch zakochanych w sobie po uszy osób. Widzimy, jak Corinne i Tiana myją wspólnie zęby, rozwieszają pranie, spędzają  wieczór w swoim przytulnym domu. Chciałyby w spokoju żyć i myśleć o przyszłości. Niestety nie tak wygląda życie queerowych par, nawet w krajach, które do tej pory uchodziły za przyjazne osobom LGBTQ+, jak Stany Zjednoczone. Pomiędzy słowami, w ich rozmowach pojawia się obawa, co się wydarzy, kiedy konserwatywne władze zaczną zaostrzać swoją homo- i transfobiczną narrację.

67 milisekund (Sixty-seven Milliseconds)
Francja, 2025, 15 min
Reżyseria: Antoine Fontaine, Galdric Fleury
Po jednej stronie są oni – francuscy policjanci, którzy zaczynają strzelać bez jasno uzasadnionej przyczyny. Z drugiej strony chłopak, na którego życiu ta jedna kula odcisnęła nieodwracalne piętno. Sprawą tego postrzału żyła cała Francja, kiedy wypłynęły użyte w filmie zapisy rozmów telefonicznych policjantów, którzy starali się zamieść całą sprawę pod dywan. Gdzie jest granica, której państwo nie może przekraczać wobec swoich obywateli?

Czy jestem najchudszą osobą, jaką widzieliście?  (Am I the Skinniest Person You’ve Ever Seen?)
Kanada, 2024, 24 min
Reżyseria: Eisha Marjara
„Hej, chodźmy razem na dietę” – te słowa rozpoczynają dramatyczną historię Eishy. Razem z siostrą Seemą już jako dzieci zaczęły kontrolować to, co i kiedy jedzą. Seema traktowała to jako zabawę. Dla Eishy z czasem chęć bycia szczupłą zaczęła zamieniać się w poważne zaburzenia odżywiania. W swoim osobistym filmie wraca do tamtych wydarzeń. To opowieść o siostrzanej miłości i rywalizacji, wygórowanych standardach wyglądu, sytuacji osoby z rodziny migrantów w Quebecu, ale też o obsesyjnej chęci kontroli i perfekcjonizmie, który powoli niszczy życie.

Lift Lady (Lift Lady)
Polska, 2024, 25 min
Reżyseria: Marcin Modzelewski
Brutalistyczna architektura, płatna winda i surrealizm otoczenia to codzienność Mzii, byłej snajperki, nadzorującej jedyny taki ciąg komunikacyjny na świecie. Groteskowość osiedla i przywary mieszkańców malują tragikomiczny obraz współczesnej Gruzji.